Bazı çocuklar brokoli görünce suratını buruşturur, bazılarıysa sadece pilav ve yoğurtla günü tamamlamak ister. Eğer siz de çocuğunuzun çok az sayıda yiyeceği kabul ettiğini, sürekli aynı besinleri tercih ettiğini fark ediyorsanız yalnız değilsiniz. Bu durum, birçok aileyi hem endişelendiriyor hem de günlük hayatı zorlaştırıyor. Peki bu sadece “naz” mı, yoksa altında başka bir neden olabilir mi?
Çocuklarda yemek seçiciliği, duyu bütünleme süreçleriyle yakından ilişkilidir. Bazı çocuklar dokunma, tat veya koku gibi duyulara karşı diğerlerine göre daha hassastır. Örneğin, yumuşak bir muzun dokusu ya da püre kıvamındaki yiyecekler bazı çocuklarda rahatsızlık hissi yaratabilir. Bu da reddetmeye, öğürmelere hatta tamamen yemeyi reddetmeye kadar gidebilir.
Burada önemli olan, çocuğun bu davranışının altında bir inat ya da kontrol isteği değil, gerçek bir bedensel hassasiyet olabileceğini fark etmektir. Bu farkındalık, anne-baba olarak bizim yaklaşımımızı da değiştirir.
Bazen küçük bir adım, büyük bir sürecin başlangıcı olabilir. Örneğin, çocukla birlikte alışverişe çıkmak, sebzeleri yıkamasına izin vermek ya da tabağa dokunmak gibi çok basit görünen eylemler, çocuğun yemeğe karşı güven duymasını sağlayabilir.
Unutmayın, çocuklar yemek masasında sadece yemek yemiyor; güven duymayı, kendi bedenini tanımayı ve sınırlarını test etmeyi de öğreniyorlar.
Eğer bu süreç sizi zorluyor ve evde ne denerseniz deneyin sonuç alamıyorsanız, bir ergoterapistten destek almak hem çocuğunuzun duyusal profilini anlamanıza yardımcı olur hem de size özel küçük ama etkili adımlar belirlenmesini sağlar.
Çocuğunuz yemek seçiyor olabilir. Ama unutmayın, çözüm her zaman mümkün. Yeter ki bu süreci onun gözünden görebilelim.
