İnsan, dünyaya saf, masum ve bilinmezlikle dolu bir şekilde gelir. Zamanla büyür, çevresini tanır, öğrenir ve bir kimlik inşa etmeye başlar. Bu kimlik, yalnızca dış dünyanın bize sunduğu rollerden değil, aynı zamanda içsel bir yolculuğun, yani kendini tanıma ve anlama çabasının ürünüdür. Hayat, sadece bir zaman akışı değil; içinde anlam aradığımız, yönümüzü bulmaya çalıştığımız, nihayetinde kendimizi gerçekleştirmeye uğraştığımız uzun bir serüvendir.
Her insan, bu serüven boyunca çevresini, ilişkilerini, seçimlerini anlamlandırmaya çalışır. Ancak bu çabanın asıl amacı çoğu zaman fark edilmez: Kendi özüne ulaşmak. Çünkü insan, ne kadar dış dünyaya adapte olursa olsun, iç dünyasını anlamadıkça gerçek anlamda doyum ve huzur bulamaz. Kendini tanımadan sürdürülen bir yaşam, bir başkasının izlerini takip etmek gibidir; seni nereye götürdüğü belli olmayan, yorgunlukla dolu bir yürüyüştür.
İnsan, mutlu olmak, tatmin yaşamak ve huzurlu hissetmek için birçok şeye yönelir. Kimi başarıya, kimi maddi kazanca, kimi sosyal çevreye ya da estetik hazlara. Ancak tüm bu çabalar, eğer kişinin gerçek ihtiyaçlarıyla örtüşmüyorsa, sonuçta bir boşluk hissi, bir tükenmişlik hali bırakır. Kimi zaman da bu boşluğu, yüzleşmekten kaçındığımız sorular besler:
“Ben kimim?”
“Gerçekten ne istiyorum?”
“İhtiyacım olan şey ne?”
“Hayatım bana mı ait, yoksa başkalarının beklentilerine mi?”
Bu sorularla yüzleşmek cesaret ister. Çünkü insan, çoğu zaman kendi iç sesini bastırır; toplumun, ailenin ya da çevrenin çizdiği sınırlar içinde yaşamayı güvenli bulur. Oysa gerçek güvenlik, insanın kendine sadık kalmasında saklıdır. Gerçek özgürlük, insanın kendi öz benliğiyle uyum içinde yaşamasıdır.
Kendini tanımak; zaaflarını, korkularını, güçlü yanlarını ve değerlerini keşfetmektir. Kendini gerçekleştirmek ise bu farkındalıkla yaşamak, seçimlerini bilinçli yapmak ve kendi potansiyelini ortaya koymaktır. Bu bir sonuç değil, bir süreçtir. Ama bu sürecin sonunda insan, kendi hayatının mimarı olur. Başkalarının hayatlarını taklit etmek yerine, “Bu benim yolum” diyebileceği bir farkındalık kazanır.
Çünkü insan, ancak “Benim diyebildiğim şeyler gerçekten bana aittir” diyebildiğinde, o hayatın anlamı derinleşir. Ve o zaman, her yeni gün, insanın kendine doğru attığı yeni bir adım olur.
Hadi bakalım kendimizi tanıma ve gerçekleştirme serüvenimiz başlasın…
