Yeme bozuklukları, yalnızca bedene dair bir sorun değil, aynı zamanda kişinin duygu dünyasında yaşadığı içsel çatışmaların da bir yansımasıdır. Kimi zaman kendini kaybederek yemek yemek, kimi zamansa tüm gün hiçbir şey yememek… Bunlar çoğu zaman sadece bir alışkanlık değil, bastırılmış ya da düzenlenememiş duyguların dışavurumudur.
Yemek Yerine Duygularla Temas Etmek Zor Geldiğinde;
Yemek, bazı insanlar için “duygu regülasyonu” işlevi görür. Özellikle şu duygular tetiklendiğinde:
– Kaygı: “Kendimi sakinleştirmek için tatlı yemeliyim.”
– Öfke: “Kimse beni anlamıyor, boşver yemeğe sığınırım.”
– Üzüntü ve değersizlik: “Zaten kimse umursamıyor, yemem de bir şeyi değiştirmez.”
Yemek bu noktada bir baş etme mekanizmasına dönüşür. Ancak bu döngü devam ettikçe hem beden hem zihin yıpranır.
Duyguyu Bastırmak Yerine Düzenlemek Mümkün mü?
Evet, mümkün. Ancak bu sadece “yemek düzeni” oluşturarak değil, aynı zamanda duygusal farkındalık ve ifade becerilerimizi geliştirerek olur. Yemek yemeden önce “Şu an aslında ne hissediyorum” sorunu sormak duygularınızı anlamlandırmamıza yardımcı olur. Bir yandan, duygularınızı ifade etmenin farklı yollaranı aramak yardımcı olabilmektedir. Örneğin, düzenli olarak duygu güncesi tutmak basit ama etkili bir yöntem olarak gözükmekte fakat duygularınızla temas kurmanın yollarından bir tanesidir. Bir diğer duygu regülasyonu sağlama yöntemi ise nefes egzersizleri ve beden farkındalığı kazanmaktır. Tek başınıza bu durumun üstesinden gelemeyecek güçte hissediyorsanız bu noktada psikolojik destek almanız size yardımcı olacaktır.
Unutma:
Yemek senin düşmanın değil ama duygularını ifade etmekte zorlandığında onu bir araç olarak kullanmak seni kendinden uzaklaştırabilir. Terapi süreci; bu duygusal düğümleri açmak, kendinle yeniden bağ kurmak ve bedenine yeniden güvenmeyi öğrenmek için güçlü bir yolculuktur.
Klinik Psikolog Büşra Aysan
