Ebeveynlik bilinen bir yolda yürümenin aksine, deneyimlemenin ve her defasında yeni şeyler öğrenmenin getirdiği bir yolculuktur. Ebeveynler bu çetrefilli yolculuk esnasında bazen zorlanabilmektedirler. Yetişkin olmanın getirdiği bireysel sorumlulukların yanında etkili ebeveyn olmaya çalışmak bazen yorucu olabilir.
Büyümek, deneyimlemek, öğrenmek sancılı bir süreçtir. Bu sancılı sürece kaygı, korku, endişe, huzursuzluk gibi birçok olumsuz duygu eşlik etmektedir. Çocuklar da aslında tıpkı yetişkinin ebeveyn olabilmenin çaylaklığını yaşadığı gibi birçok şeyi yeni yeni deneyimlerler ve çoğunlukla zorlanmaktadırlar. Ebeveyn öncelikle bu durumun farkında olmalıdır. Duygular çoğu zaman bulaşıcıdır ve siz ne kadar zorlanıyorsanız muhtemelen çocuğunuz da bir o kadar zorlanıyordur.
Peki zor bir durum karşısında ya da bir kriz halinde ebeveyn nasıl bir tutum sergilemelidir?
“Sakinliğinizi korumaya çalışın”: Duyguların bulaşıcı olduğundan bahsetmiştik. Bir kriz durumunda sakin kalmak her ne kadar zor da olsa ebeveynin sakin ve tutarlı tavrı çocuğa işlevsellik kazandırır. Böyle anlarda sizi neler regüle eder ve daha sakin olabilmek için neye ihtiyacınız var bunları belirleyin.
“Empati kurun”: Yaşanan durum karşısında çocuğunuzun aklından neler geçmiş olabilir ve bu durum ona ne hissettirmiş olabilir buna odaklanmaya ve onu anlamaya çalışın.
“Uygun ortamı belirleyin”: Sağlıklı bir iletişim ve karşılıklı anlayış için sakin bir mekan önemlidir. Sınır koymak istediğinizde ya da onunla iletişime geçmek istediğinizde muhtemelen size aşırı reaksiyonlar verecektir. Kriz durumunu pekiştiren şeylerden uzaklaşıp sakin bir ortamda birlikte sakin kalmaya çalışın ve sakinleştikten sonra diyalog kurmaya çalışın.
“Duyguları fark edin”: Zor durumlar karşısında anlaşılmak ve hissedilmek yetişkin ya da çocuk olmak farketmeksizin herkesin duygularını regüle eden bir durumdur.
Yapılması gerekenlerin önemli olduğu kadar yapılmaması gereken tutumlar da önemlidir. Çocuğunuzun duygularını ve davranışlarını hafife almak , “Aman canım ne var bunda ağlanacak!”, “Ne kadar abartıyorsun!” gibi tepkiler onların duygularını önemsizleştirmek demektir. Başkalarıyla ya da kendinizle kıyaslamak, sürekli nasihat verir halde olmak çocuğunuzun içinde bulunduğu durumun iyileşmesine engel olur.
Ebeveyn olmak çiçekli bir yolda ilerlemek değildir. Çoğunlukla zorlanılan ve başetmesi güç bir durumdur. Birçok ebeveyn böyle durumlarda yetersizlik hissi yaşarlar ancak mükemmel ebeveynlik yoktur. Baş edemediğinizi düşündüğünüz ve zorlandığınız anlarda destek almak hayatınızı kolaylaştırır.
