İlişkilerde Tekrarlayan Sorunların Görünmeyen Sebepleri
Bazen biriyle tanışırsın, her şey başta çok güzel gider. Sohbetler akar, kalbin hızla çarpar, umutlanırsın. Ama sonra… yine aynı şey olur. Aynı kırgınlıklar, aynı uzaklaşmalar, aynı yalnızlık. Farklı kişilerle ama benzer sonlarla biten ilişkiler…
Peki neden?
İlişkilerde tekrar eden döngüler genellikle şanssızlıkla ya da yanlış partner seçimiyle açıklanır. Oysa çoğu zaman mesele bundan çok daha derindedir: Kendimizle kurduğumuz ilişkinin gölgesi, başkalarıyla olan ilişkilerimize düşer.
İlişkiler Aynadır
İlişkide hissettiğimiz duygular — değersizlik, reddedilme korkusu, yeterli olmama kaygısı — çoğu zaman geçmiş deneyimlerin, özellikle de erken dönem bağlanma yaşantılarının izlerini taşır.
Çocuklukta görülmeyen, anlaşılmayan, duyguları bastırılan bir birey, yetişkinliğinde en çok neyi arar? Görülmeyi, anlaşılmayı, duygularını paylaşacak güvenli bir alanı.
Ve ilginçtir: Bazen en çok ihtiyaç duyduğumuz şeyi, bize veremeyecek kişilere yöneliriz. Çünkü tanıdıktır. Çünkü zihnimiz tamamlanmamış bir hikâyeyi yeniden yazmaya çalışır.
Yakınlık Korkusu mu, Terk Edilme Korkusu mu?
İlişkilerde kendimizi ya fazla verici ya da fazla kaçınan buluyorsak, bu sadece “karakterimiz” değil, bağlanma stilimizin bir yansıması olabilir.
Yakınlıktan korkan biri, partneri yaklaşınca uzaklaşır.
Terk edilmekten korkan biri ise, daha çok yapışır, daha çok talep eder.
Her iki uç da ilişkide dengeyi bozar.
Değişim Nerede Başlar?
İlişkiler, kendimizi tanımak için güçlü bir aynadır. İyileşme ise partneri değiştirmeye çalışmakla değil, kendimizi fark etmekle başlar.
Hangi duygular bana tanıdık geliyor?
Ne zaman tetikleniyorum?
Partnerimden neyi “kanıtlamasını” bekliyorum?
Bu soruların cevabı, çoğu zaman geçmişte saklıdır.
Ve bu farkındalıkla birlikte, ilişki sadece bir başkasıyla değil, kendimizle de daha güvenli hale gelir.
