İletişim denildiğinde çoğu zaman akla başkalarıyla kurulan sözlü ya da sözsüz etkileşimler gelir. Oysa insanın en temel ve sürekli iletişimi, kendisiyle kurduğu içsel diyaloğudur. Kişinin kendiyle olan iletişimi, yaşam kalitesini, karar alma süreçlerini, duygusal dengelerini ve genel mutluluğunu doğrudan etkiler. Bu iç iletişim; bireyin kendini tanıması, duygularını anlaması, düşüncelerini değerlendirmesi ve içsel çatışmalarını çözebilmesi açısından büyük önem taşır.
Kendimizle olan iletişimimiz genellikle iç konuşmalar şeklinde gerçekleşir. “Bunu yapabilirim”, “Yine beceremedim”, “Ben değerliyim” gibi ifadeler, bilinçli ya da bilinçsiz şekilde zihnimizde sıkça yer alır. Bu iç konuşmaların olumlu ya da olumsuz olması, özgüvenimizi, genel ruh halimizi belirler. Olumsuz iç konuşmalar zamanla kişide olumsuz duygulara neden olabilir. Bu nedenle bireyin kendisiyle şefkatli, anlayışlı ve destekleyici bir dil kullanması son derece önemlidir.
Kendimizle sağlıklı bir iletişim kurabilmek için öncelikle farkındalık geliştirmemiz gerekir. Ne düşündüğümüzü, nasıl hissettiğimizi ve bu duyguların kaynağını anlamak, içsel dünyamızı daha doğru bir şekilde yönetmemizi sağlar. Bu yönetim hayatın her alanında daha iyi katkılar sağlayacaklardır.
Sonuç olarak, insanın kendisiyle iletişimi; dış dünyayla kurduğu ilişkilerin temelini oluşturur. Kendiyle barışık olan birey, başkalarıyla da daha iyi ilişkiler kurabilir. Bu nedenle içsel iletişimi geliştirmek, sadece bireysel değil, toplumsal bir gereklilik olarak da değerlendirilebilir.
İnsanın kendisiyle olan iletişimi, yaşam kalitesini doğrudan etkiler. Kendi iç dünyamızla kurduğumuz ilişki, dış dünyayla kurduğumuz ilişkilerin temelidir. Bu nedenle, öz-farkındalık, öz-şefkat ve içsel tutarlılık gibi konulara dikkat etmek önemlidir.
İşte insanın kendisiyle iletişiminde dikkat etmesi gereken başlıca noktalar:
1. Farkındalık (Kendini Tanıma)
• Duygularının farkında olmak: Ne hissediyorum, neden böyle hissediyorum?
• Düşüncelerini gözlemlemek: Düşüncelerimi gerçek sanıyor muyum? Kendime objektif bakabiliyor muyum?
2. İç Diyalogun Dili
• Eleştirel değil destekleyici olmak: İç sesin sürekli yargılayıcı mı, yoksa anlayışlı mı?
• Yapıcı bir dil kullanmak:
• Kendinle konuşurken kullandığın tonu fark etmek: Bir arkadaşına nasıl davranırsan, kendine de öyle davran.
3. Öz-şefkat Geliştirmek
• Hatalar karşısında kendini yerden yere vurmak yerine, insani bir deneyim yaşadığını kabul etmek.
• Başarısızlık ya da zorluklar karşısında kendine nazik davranmak.
• “Herkes hata yapar, ben de yapabilirim” diyebilmek.
4. Kendine Karşı Dürüst Olmak
• Duyguları bastırmak yerine onları kabul etmek.
• Kendi ihtiyaçlarını inkâr etmek yerine onları tanımak ve ifade etmek.
• “Gerçekten ne istiyorum?” sorusunu samimiyetle sorabilmek.
5. Kendini Motive Etmek ve Desteklemek
• Korkularına ya da eksiklerine değil, potansiyeline odaklanmak.
• Kendi değerini dış onaylara bağlamamak.
• İçsel motivasyon kaynaklarını keşfetmek.
6. Zihinsel Esneklik Geliştirmek
• Siyah-beyaz düşünceler yerine gri alanları fark etmek.
• Kendini tek bir kimlikle sınırlamamak.
• Değişimi ve büyümeyi doğal karşılamak.
7. Bedensel Sinyalleri Dinlemek
• Zihinsel ve duygusal durumların bedene nasıl yansıdığını fark etmek.
• Yorgunken dinlenmek, stresliyken nefes alıp durmak gibi kendine saygılı davranışlar geliştirmek.
8. Kendine Zaman Ayırmak
• Kendiyle baş başa kalmak için bilinçli zaman yaratmak.
