Kekemeliği yönetmenin en iyi yolu ona odaklanmak değil, sabırlı ve destekleyici olmaktır. Örneğin, şunları yapabilirsiniz:
1-Konuşmak için rahat ortamlar yaratın: Çocuğunuzla sohbet etmek için her gün zaman ayırın yavaş ve rahat bir şekilde kendiniz konuşun Bu süre zarfında, çocuğun ne yapmak istediğini seçmesine izin verin. Aktivitelerde sizi yönlendirmesine ve konuşup konuşmamaya kendisinin karar vermesine izin verin. Bu özel sürede konuştuğunuzda, bolca duraklamayla yavaş, sakin ve rahat bir konuşma kullanın. Bu sessiz, sakin zaman, küçük çocuklar için bir özgüven oluşturucu olabilir ve bir ebeveynin onların arkadaşlığından hoşlandığını bilmelerini sağlayabilir.
2-Çocuğunuzun kelimelerini veya cümlelerini kendiniz tamamlama çabalarına direnin; onların bitirmesine izin verin.
(Yapılan bir çalışmada, kekemeliği olan çocukların anneleri ile akıcı çocukların anneleri arasındaki sözel kesinti kalıplarını incelemişler. Her anne, kendi çocuğuyla, kekemeliği olan tanımadıkları bir çocukla ve kekemeliği olmayan tanımadıkları bir çocukla bir konuşma yapmıştır. Bu etkileşimler videoya kaydedilmiş ve sonrasında analiz edilmiştir. Sonuçlar, kekemeliği olan çocukların annelerinin, normal akıcı çocukların annelerine göre kendi çocuklarını daha sık kesintiye uğrattığını göstermiştir. Ancak, normal akıcı çocukların annelerinin verileri daha yakından incelendiğinde, bu ebeveynlerin kekemeliği olan çocukları, kendi normal akıcı çocuklarının konuşmalarını kesintiye uğrattıklarından daha sık kesintiye uğrattıkları ve kekemeliği olan çocukların annelerine göre daha sık kesintiye uğrattıkları bulunmuştur. Meyers ve Freeman, bu bulguyu iletişimde “iki yönlü etkiler”in bir kanıtı olarak yorumlamışlardır. Yani, çocuklar ebeveynlerin davranışlarını etkileyebilirken, ebeveynler de çocukların davranışlarını etkileyebilir. Böylece, ebeveyn davranışı, anormal göründüğünde bile, aslında çoğu ebeveynin, çocuklarının akıcılık durumuna bakılmaksızın, benzer koşullar altında sergileyeceği bir kalıbı temsil ediyor olabilir.)
3-Mesajın nasıl iletildiğinden ziyade içeriğine odaklanın
4-Zaman baskısını kaldırın;
4.1-Çocuğunuzla telaşsız bir şekilde konuşun, sık sık duraklayın.
4.2-Çocuğunuz konuşmasını bitirdikten sonra konuşmaya başlamadan önce birkaç saniye bekleyin. 4.3-Yavaş, rahat konuşmanız, yavaşla” veya “yavaşça tekrar dene” gibi herhangi bir eleştiri veya tavsiyeden çok daha etkili olacaktır.
4.4- Çocuğunuz konuşurken baş sallama hareketi yapmayın.
5-Çocuğunuza sorduğunuz soru sayısını azaltın.
Çocuklar bir yetişkinin soruların yanıtlamaktan ziyade kendi fikirlerini ifade ettiklerinde daha özgürce konuşurlar. (Soru sormak yerine, çocuğunuzun söyledikleri hakkında yorum yapın, böylece onu dinlediğinizi ona hissettirin)
7-Ailenin tüm üyelerinin sırayla konuşmayı ve dinlemeyi öğrenmelerine yardımcı olun. (Çocuklar, özelikle de kekeme olanlar, çok az kesinti olduğunda ve dinleyicilerin dikkatine sahip olduklarında konuşmayı çok daha kolay bulurlar.)
8-Eleştirileride bulunmayın.
9-Her seyden önce çocuğunuzu olduğu gibi kabul ettiğinizi iletin. Kendi daha yavaş,
daha rahat konuşmanız ve bir konuşmacı olarak özgüvenini geliştirmek için yaptığınız
şeyler muhtemelen akıcılığını artıracak ve kekemeliğini azaltacaktır.
(En büyük güç, kekeme olsun ya da olmasın ona olan desteğiniz olacaktır.)
10- konuşma baskısı vermeyin (amcaya teşekkür et, teyzeye merhaba de gibi)
11-ne söyleyeceğini düşün, sonra konuş demeyin
12-hızlı ve karmaşık konuşmayın
13-cezalandırıcı olmayın
14-özel ihtiyaçları olan ve ayrıcalıklı biriymiş gibi davranmayın. kekemeliği olan çocuklara sahip ebeveynler etkileşimde daha fazla çaba sarf ettiklerini ve iletişim becerileri açısından zorluklarını aşırı telafi edici olabilirler.
(Ayrıca, kardeş ve aile ilişkileri de etkilenebilir: Ebeveynler kekemeliği olan çocuklarına karşı daha fazla taraflılık gösterebilir ve onlara daha fazla dikkat, daha fazla ayrıcalık ve kardeşlerinden daha olumlu muamelede davranabilir.)
15-göz teması kurun. Konuştukları her an tüm dikkatinizin onlarda olduğundan emin olun. (birinin sizi dinlemediğini düşündüğünüzde veya belki de siz konuşurken etrafa bakındığını düşündüğünüzde ne hissedersiniz? eğer çocuğunuz size bir şey anlatmaya çalışıyorsa durun veya arabada gidiyorsanız ve size okulda neler olduğunu anlatmaya çalışıyorlarsa belki dikiz aynanızı ayarlayın ki sizi görebilsinler ve göz teması kurun ve bu şekilde dinlediğinizi kesin olarak bilsinler)
