Ebeveynlerin, çocuklarıyla beslenme saatlerinde yaşadıkları sorunlar bizlere sık başvuru nedenlerindendir. Hedefimiz beslenme saatlerindeki kaygıyı, stresi güç mücadelelerini azaltmak; ebeveynlerin ve çocukların yemeğiyle kurduğu ilişkiyi çatışmadan, stresten uzaklaştırıp sağlıklı ve keyifli hale getirmektir.
Ebeveynlerin çocuklarının kilolarıyla alakalı kaygıları da bu çatışmaların nedenlerindendir. Çocukların yemelerinin miktarı, çeşidi öğünden öğüne, günden güne haftadan haftaya da değişiklikler içerebilir. Bu sağlıklı ve normaldir. Bu nedenle çocuğumuzla beslenme saatlerinde, birlikte iken ne yediğine, ne kadar yediğine aldırmamaya çalışalım. Onunla birlikte olmanın tadını çıkarmaya çalışalım. Beslenme saatlerinde de onu yemek seçen bir çocuk olarak etiketlemeyelim. Onunla konuşurken yeme alışkanlıklarından bu şekilde bahsetmeyelim. Mesela okuldan geldiğinde ilk sorumuz ne yediği, ya da ne kadar yediği olmasın. Ne yediğinin, ne kadar yediğinin en önemli şey olmadığı vurgusunu yapalım. Bu tabağı bitirmezsen masadan kalkamazsın, Bunu da yersen video izleyebilirsin, beni sevseydin yerdin, ya da daha güçlü ve daha sağlıklı olman için bundan da yemen gerekiyor, ya da şunu yediğin için seninle gurur duyuyorum şeklinde ödül de içeren tehdit de içeren övgü de içeren ya da suçluluk da içeren öğüt de içeren cümleleri kurmamaya çalışalım. Çünkü çocuğumuzun beslenmesinin yemesinin nedeni bizi memnun etmek olmamalı,bir cezadan kurtulmak da olmamalı, bir ödül kazanmak, oyuncak almak da olmamalıdır.
Bu nedenler çocuğumuzun beslenmesini dış faktörlere yanlış nedenlere bağlamaya neden olur. Oysa ki bizler çocuğumuzun beslenmesinin açlık ve tokluk gibi iç sinyallere bağlanabilmesini isteriz. Aksi takdirde çocuklar bu bağlantıyı kaybedebiliyolar. Mesela balık yemesinin ödenmesi gereken bir bedel olduğunu, çocuk düşünmemeli. Ya da şundan şu kadar yemediği için bizi hayal kırıklığına uğrattığını da düşünmemeli. Bir diğer faktör de, çocuğumuzun beslenmesindeki bizim rolümüzün ve onun rolünün ayrımını yapabilmektir. Çocuğumuzun beslenmesindeki bizim rolümüz, ona hangi yiyecekleri sunacağımız, ne zaman sunacağımız ve nerede sunacağımız, bizim sunduğumuz yiyecekleri, yiyip yememe kararı, yiyecekse ne kadar yiyeceği kararı ona ait. Onun için çocuğumuzla beslenme saatlerinde bir çatışmaya çekildiğimizde duralım ve kendimize şunu soralım: Bu benim rolüm mü ?
